உனக்காக நான் பாடும்
ஒரு பாடல்
(சலனமுற்றிருந்த ஒரு வேளையில் சுவாமிஜி குருதேவரை
நினைந்து பாடிய பாடலின் ஒரு சிறு பகுதி)
மகனீய,உன்னிடமே
என்னுடைய போக்கு
மழலை ஒரு பிஞ்சினுடைப்
பிள்ளை விளையாட்டு!
சில நேரம் உன்னிடம்
நான் சினந்துமிருக்கின்றேன்;
சில நேரம் உனை
விட்டுத் தொலைதூரம் நின்றேன்!
என்றாலும்,
இருள் சூழ்ந்த
ராத்திரியின் அதிசோகப்போதில்
இமை நனைந்த கண்ணீரால்,
பேச்சிழந்த நாவால்
என் முன்னே நிற்கின்றாய்;நின்
இனிய முகமோ
அன்பு நிறை பார்வையுடன்
எனை நோக்கிக் குனியும்.
கண்டவுடன் சடுதியில்
நான் உன்னிடத்தில் வருவேன்
மண்டியிட்டு உன்
பாத மலரடியில் வீழ்வேன்!
மென்மை மிகு உன்
கரத்தில் மன்னிப்பா கேட்பேன்?
உன் மகன் நான்:
என் மீது உனக்கெப்போ கோபம்?
நீயன்றி யார் பொறுப்பார்
என் பிள்ளைச் சேஷ்டை?
நீயேதான் என் தலைவன்; ஆன்ம நிஜத் தோழன்!
நீயே நான்! நின்னை
நான் பலமுறைகள் பார்த்தேன்!
நீயே நான்! நீயே
நான்!! தலைவ நான் நீதான்!
No comments:
Post a Comment